De naam 'Verbindendewijs' is geboren vanuit het contextuele gedachtengoed. De grondlegger hiervan is de Hongaar Ivan Boszormenyi-Nagy. Zijn visie is gebaseerd op de woorden van de filosoof Martin Buber: ‘Healing through meeting.’
Zelf kan ik het niet mooier zeggen maar in het Nederlands zou ik het zo omschrijven:
‘Heling wordt mogelijk in ontmoeting met de ander’.
Er is veel aandacht voor ‘gelukkig zijn.’ Mensen zijn op zoek naar geluk en besteden er energie aan om dit te verwezenlijken. Vanuit contextueel oogpunt voelt een mens zich eigenlijk pas gelukkig als hij of zij niet slechts op zichzelf staat, maar zich daarbij ook verbonden weet en voelt met anderen.
Misschien krijg je te maken met situaties in je leven als ziekte, werkeloosheid, echtscheiding, verlies en rouw. Problemen waar je vaak geen of weinig invloed op lijkt te hebben. Maar ook als deze situaties niet in je leven plaatsvinden, kun je vastlopen. Gebeurtenissen of dingen uit het verleden, in je eigen leven of in dat van anderen vóór jou, kunnen hierin meebepalend zijn. Dit kan zich uiten in:
Mijn naam is Annet van Bloois-van Gent. Ik woon in Vlissingen, ben getrouwd en heb drie volwassen zonen. Het is heerlijk om dichtbij strand en zee te wonen en wandelen langs de kust geeft mij rust en ruimte voor inspiratie. Leven in verbinding met God is mijn basis voor relatie met mensen om me heen.
Ik ben opgeleid tot verpleegkundige en al jaren met veel plezier werkzaam als verpleegkundige in de wijk. Het geeft me voldoening om zorg op maat te verlenen op een manier die cliënten helpt om de eigen regie te behouden met de daarbij gepaste verantwoordelijkheid.